
Inhoudsopgave
Hoe ik 3 jaar meditatie veranderde (deel 1)
De afgelopen drie jaar heb ik bijna elke dag een paar minuten in stilte op de grond, een stoel of mijn meditatiekussen gezeten. Hoe ik tot meditatie ben gekomen en hoe ik mediteer.
Ik was een paar dagen geleden behoorlijk verrast toen ik me realiseerde dat ik al meer dan drieënhalf jaar mediteer. Wat vliegt de tijd! Ik gebruik deze gedachte om terug te blikken op mijn 'meditatiereis'. Ik wilde de resultaten vastleggen in een blogpost.
Een podcast die een compleet nieuwe wereld voor mij opende
Toen ik begon met mediteren, was ik 19 jaar oud en voelde ik me een heel ander persoon. (Dat denk je toch altijd als je naar je vroegere zelf kijkt?) 😋Hoe dan ook, ik was net begonnen met mijn studie psychologie en verhuisd naar mijn eerste appartement – een nieuwe fase in mijn leven.
Over de toen gloednieuwe podcast “Happy, Holy &Toen ik het boek ‘Zelfverzekerd’ van Laura Seiler las, dat op de homepage van mijn podcast-app werd voorgesteld, werd ik me op een dag bewust van het onderwerp persoonlijke ontwikkeling.
De zoektocht naar geluk en persoonlijke groei volgde me al lang, maar alleen op persoonlijk vlak. Ik realiseerde me niet dat er boeken, lezingen, seminars, podcasts en zelfs wetenschappelijke bevindingen over dit onderwerp bestonden. Ik was er volledig door gefascineerd en begon het allemaal te verslinden. Al snel raakte ik me bewust van mindfulness, yoga en meditatie. Tot dan toe was meditatie een soort spirituele onzin voor me geweest – mijn hoofd riep een beeld op van een monnik in een lange gewaad, gehurkt met gekruiste benen in een klooster in het Verre Oosten – waar ik me niet echt mee kon identificeren. Maar ik had me er nooit echt in verdiept.
De kunst van het nietsdoen
Toen ik leerde wat meditatie eigenlijk inhoudt (zijn, stilstaan, observeren, leven in het huidige moment), was ik meteen verkocht en wilde ik het zelf proberen:
Doe gewoon nietsWanneer heb ik voor het laatst helemaal niets gedaan? Kan ik mezelf dat überhaupt toestaan? Hoe voelt het om gewoon te zijn?
Laat je gedachten voorbijgaan? Laat de stilte zegevieren? Maak je hoofd leeg?
Wauw. 😯 Dit alles klonk voor mij ontzettend spannend en als een vrijheid die ik al lang niet meer had ervaren.
Ik was gewend aan wat voelde als duizend gedachten per seconde. Ik was constant aan het nadenken over wat er zou kunnen gebeuren. Ik stond met één voet in het verleden en met de andere in de toekomst. Ik raakte al snel verstrikt in negatieve gedachten en zorgen.
Zelfs nu zou ik mezelf absoluut omschrijven als een "overdenker". Ik denk veel, maar zeg weinig. Ik zit gewoon vaak in mijn hoofd.
Dit betekent ook dat je alle mogelijke informatie moet absorberen voordat je het daadwerkelijk doet (wat voor- en nadelen heeft). Ik wist dus dat het even zou duren voordat de meditatie positieve effecten zou hebben. Dit betekende dat ik geen verwachtingen had toen ik eraan begon.
Neem mee: een stoel, een app en jezelf
Tenminste, zo leek het mij in eerste instantie.Ik vond het eng om langere tijd in complete stilte te zitten, dus besloot ik in het begin twee dingen: ik zou mezelf niet overbelasten en ik zou het rustig aan doen.
De tijdsfactor
Ik begon met 3 minuten mediteren. Toen 5. Toen 10, toen 15. Ik heb me meestal aan 15 minuten gehouden. Omdat dat een realistisch tijdsbestek is dat ik elke dag kan en wil besteden. Sommige dagen is het 10 minuten, andere dagen 30. Maar het gemiddelde is zeker 15 minuten.
Ik mediteer het liefst 's ochtends, direct na het opstaan. Dan is mijn geest het helderst en kan ik de dag rustig en ontspannen beginnen. Maar mediteren helpt me ook 's middags of 's avonds voor het slapengaan.
Ik mediteer nu elke ochtend. Afhankelijk van de behoefte voeg ik soms een meditatie toe in de middag of avond. Als ik een dag oversla, maak ik me daar niet meer druk om. In het begin vond ik het belangrijk om geen onderbrekingen in mijn meditatiepatroon te hebben, maar nu neem ik dat helemaal niet meer zo serieus. Meditatie moet immers goed voor je zijn, geen extra "taak" of zelfs een last.
De hulpfactor
Oké, ik denk niet dat het een woord is, maar je snapt wel wat ik bedoel. 🤓Zoals ik al zei, durfde ik in het begin niet helemaal alleen te zijn met mijn gedachten. Ik wilde een beetje steun, wat begeleiding. Dat is precies wat ik vond in begeleide meditaties. Een persoon (of, in het geval van een audio-opname, een stem) leidt de meditatie en geeft informatie, suggesties en instructies.
Ik begon met de Headspace-app. Die leert je de basisprincipes van meditatie in een week tot tien dagen. Daarna heb ik YouTube, podcasts en de app store afgestruind op zoek naar aanvullende bronnen en begeleide meditaties. De Insight Timer-app (gratis, veelzijdig en een echte aanrader) is al lange tijd mijn compagnon. Ik raad ook de apps Balloon, 7Mind en Calm aan. Elke app is net even anders; je moet gewoon vinden wat het beste bij je past. Mijn behoeften en wensen worden het beste vervuld in de Calm-app, en daarom gebruik ik die momenteel dagelijks.
Of het nu gaat om bodyscans, ademhalingsoefeningen, visualisaties of liefdevolle meditaties, ik geniet nog steeds enorm van begeleide meditaties, omdat ze me altijd nieuwe inspiratie geven. Maar ik heb ook ontdekt hoe ik in volledige stilte kan mediteren. Ik merk ook steeds vaker dat zelfs alledaagse activiteiten zoals afwassen, schilderen of tandenpoetsen meditatief kunnen zijn.
De gemaksfactor
Dit is eigenlijk een heel belangrijk punt voor mij. In het begin vond ik het ongelooflijk moeilijk om met gekruiste benen op de grond te zitten met een rechte rug. Dus pakte ik een stoel en leunde ertegenaan. Ik zette mijn benen naast elkaar op de grond en genoot van het gevoel dat mijn lichaam "vast" aan de grond zat. Soms mediteerde ik liggend, ook al raden sommige mensen dat af (je zou in slaap kunnen vallen). Of ik deed een loopmeditatie.
Sinds een tijdje gebruik ik vooral het meditatiekussen, dat ik twee jaar geleden van mijn vriend voor Kerstmis heb gekregen, en ik ben er dol op.
Een van mijn principes is echter dat ik mediteer zoals het voor mij het beste voelt. De ene dag op het meditatiekussen, de andere dag liggend of op de bank.
Een van de eerste dingen die ik over meditatie leerde, was: Je kunt niet fout gaanDeze zin hielp mij om het mij eigen te maken en mezelf niet onder druk te zetten om iets op een bepaald punt te bereiken.
Na ongeveer drie maanden dagelijkse meditatie (wat niet echt kort is), kon ik de eerste positieve effecten waarnemen. Ik zal je over dit deel van mijn reis vertellen. hier, in het tweede deel van deze blogpost meer. ☺️
Als je meer wilt weten over gezonde voeding, mindfulness of duurzaamheid, Bekijk hier meer interessante blogartikelen over deze onderwerpen.

Foto door Salie Friedman op Niet meer spetteren
Laat een reactie achter
Deze site wordt beschermd door hCaptcha en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van hCaptcha zijn van toepassing.