Eco -angst: uit angst voor de ondergang

Vandaag wil ik het hebben over ‘eco-angst’ (en nee, dit betekent niet de angst voor eco-angst). ) ter verduidelijking. Eerst een kleine anekdote uit mijn eigen leven:

Een paar weken geleden zat ik op een avond met mijn vriendinnen. We waren een beetje zenuwachtig, omdat we elkaar al zo lang niet hadden gezien. Het gesprek verliep gewoon – we hadden tenslotte veel te bespreken. Toen we eindelijk aan de boeken toekwamen die we aan het lezen waren, flapte een vriendin er plotseling uit:

"Jongens, jullie MOETEN 'Het Verhaal van Water' lezen! Sinds ik het gelezen heb, kan ik nauwelijks slapen..." Hiermee, legde ze ons uit, bedoelde ze dat ze sindsdien constant aan het nadenken was over hoe ons leven in korte tijd op zijn kop zou kunnen staan. Ze vreesde de overstromingen die in het boek worden besproken als gevolg van klimaatverandering en de daaruit voortvloeiende strijd om voedsel en overleving.

Nadat ze ons een globale schets van de inhoud van het boek had gegeven, raakten we allemaal verstrikt in het thema van de klimaatramp en vervielen we in een steeds dystopischer wereldbeeld: "Het zal wel zo zijn dat het zo gaat..." "We kunnen maar beter nu alvast voedsel gaan hamsteren..." "Ik denk er liever niet eens aan. O God!"
Op dat moment voelde ik voor het eerst ook echt de zogenaamde "eco-angst". Sindsdien heb ik er bijna dagelijks last van...

Wat de term betekent

In de Anglo-Amerikaanse wereld is 'eco-angst' al een gevestigde term. Persoonlijk heb ik hier zelden iemand horen zeggen dat ze 'eco-angst' hebben (toegegeven, dat klinkt in eerste instantie een beetje gek, nietwaar?). Wikipedia definieert eco-angst als volgt:

Eco-angst is angst voor ecologische rampen en bedreigingen voor de natuurlijke omgeving, zoals vervuiling en klimaatverandering. Er bestaan ​​variaties op de definitie, zoals de ruimere omschrijving die het omschrijft als 'zorg of onrust veroorzaakt door bezorgdheid over de huidige en toekomstige toestand van het milieu'.

Vrij vertaald naar het Duits:

Eco-angst is de angst voor ecologische rampen en bedreigingen voor het milieu, zoals vervuiling en klimaatverandering. Varianten op deze definitie zien eco-angst breder; als 'zorgen of onrust vanwege bezorgdheid over de huidige en toekomstige toestand van het milieu'.

De term beschrijft simpelweg een fenomeen waar velen van ons bekend mee zijn en geeft het een naam. Toch is dit fenomeen zeker niet nieuw. Natuurlijk zijn er in de loop van de menselijke geschiedenis altijd mensen geweest die bang waren voor ecologische rampen. En toch is de term zeer actueel: in tijden van plastic oceanen, zero-waste-initiatieven en "Fridays For Future" (om een ​​goed voorbeeld te noemen), kunnen velen zich met deze angst identificeren.

Een nieuwe termijn – En nu?

Wat betekent het toenemende gebruik van deze term voor ons? Ten eerste maakt het duidelijk dat de gevolgen van klimaatverandering niet beperkt blijven tot het milieu en onze planeet. Ook onze geestelijke gezondheid wordt erdoor beïnvloed. Dit kan direct of indirect gebeuren:

Directe impact op de geestelijke gezondheid

We weten al dat extreme weersomstandigheden een risicofactor vormen voor de ontwikkeling van psychische stoornissen.Langdurige natuurrampen zoals aardbevingen kunnen vaak leiden tot een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Omdat natuurrampen zoals aardbevingen, orkanen en branden steeds vaker voorkomen, verliezen steeds meer mensen hun huis, dierbaren of zelfs hun hele bestaan. Dit maakt ook steeds meer mensen vatbaarder voor het ontwikkelen van een psychische stoornis, zoals PTSS of depressie.

Indirecte effecten op de geestelijke gezondheid

Indirecte effecten van een klimaatramp uiten zich bijvoorbeeld in eco-angst: zelfs mensen die niet direct getroffen zijn door een natuurramp maken zich ernstige zorgen over de toestand van de wereld en kunnen gevangen raken in een spiraal van angst waaruit ze moeilijk kunnen ontsnappen. Dit gaat vaak gepaard met een apocalyptisch beeld van onze planeet, gecombineerd met angst voor de toekomst en de angst dat het misschien al te laat is. Ouders van jonge kinderen ervaren ook vaak eco-angst: enerzijds voelen ze de druk om hun kinderen waarden zoals milieubescherming en duurzaamheid bij te brengen. Anderzijds maken ze zich zorgen over de toestand van de planeet en de wereld die ze voor hun kinderen achterlaten.

Klinische relevantie

Iedereen die de klimaatramp serieus neemt, kent deze angst waarschijnlijk in een of andere vorm. Voor de meesten van ons overheerst echter de hoop dat we iets kunnen veranderen als het om dit onderwerp gaat. Eco-angst wisselt af met andere onderwerpen en gedachten. Het bestaat, maar het beheerst ons niet.

Enkelen laten zich echter door deze angst overweldigen: er ontstaat een opwaartse spiraal en het dagelijks leven wordt beheerst door angst. De gevolgen kunnen aanhoudende angst, paniekaanvallen en depressie zijn. Er zijn inmiddels zelfs therapeuten die gespecialiseerd zijn in deze vorm van angststoornis...

Natuurlijk willen we niet hopen dat eco-angst zich verspreidt – of het nu gaat om een ​​"dagelijkse angst" of een ernstige aandoening. Feit is echter dat de klimaatramp, op korte of lange termijn, ook psychologische gevolgen voor ons zal hebben. Nog een reden te meer om milieubescherming serieus te nemen!

U leert hoe u om kunt gaan met de angst voor een milieuramp en de gevolgen daarvan, en wat u kunt doen om uw zorgen te verminderen. hier.

Als je meer wilt weten over het milieu en duurzaamheid, mindfulness of gezonde voeding, kijk dan eens op hier over.

Ben jij soms bang voor de gevolgen van klimaatverandering? Zo ja, wat zijn je zorgen? Hoe ga je met deze angst om? Ik ben benieuwd naar je gedachten en ervaringen!