We hebben allemaal dromen, passies en interesses. Wat waren jouw dromen als kind? Weet je nog wat je toen wilde worden?

Niet goed genoeg

Zolang ik me kan herinneren, wilde ik al actrice worden. Tijdens mijn studie volgde ik regelmatig theater- en acteerlessen en stond ik zelfs een paar keer op het toneel. Maar naarmate ik ouder werd, verloor ik deze droom steeds meer uit het oog. De angst om te falen was enorm.

"Dat is geen echte baan..." "Hoe denk je daar geld mee te verdienen?" Ik hoorde dit soort uitspraken regelmatig van allerlei kanten. Lange tijd durfde ik zelfs niet te solliciteren naar castings, omdat ik niet afgewezen wilde worden. En toen ik het eindelijk deed, gebeurde precies wat er gebeurde: afwijzingen. Er kwamen een paar kleine projecten binnen, maar niets groots. Ik begon het gevoel te krijgen dat ik niet goed genoeg was. Niet knap genoeg, niet zelfverzekerd genoeg, niet interessant genoeg. Op een gegeven moment raakte ik ervan overtuigd dat ik gewoon niet goed genoeg was en stopte ik met acteren. Want als ik het niet eens probeerde, kon ik toch niet afgewezen worden?

Helaas werkte deze vergelijking niet. Je zou je helemaal alleen in een grot moeten verstoppen om je hele leven afwijzing te voorkomen. Een droom opgeven beschermt je er niet tegen om ooit nog afgewezen te worden... Het leven zegt keer op keer "nee", op heel verschillende manieren. Een zakelijk idee dat wordt afgewezen; een afspraakje waar niemand op komt dagen; vriendschappen die stuklopen; een kinderwens die onvervuld blijft; een project dat mislukt; en, en, en... Zelfs succesvolle mensen zoals Walt Disney of J.KRowling werd meerdere malen afgewezen voordat haar ideeën succesvol werden.

Foto door Priscilla Du Preez op Niet meer spetteren

Wat is het alternatief?

Het overkomt ons allemaal. We zoeken, hebben lief, stellen ons open. We vragen, praten, laten anderen dichtbij ons komen. We doen dit allemaal wetende dat we afgewezen zullen worden. We zullen gekwetst worden. En soms is dat precies wat er gebeurt. Dus waarom blijven we het proberen? Waarom lopen we het risico beledigd, belachelijk gemaakt of gekwetst te worden? Waarom brengen we onszelf herhaaldelijk in situaties waarvan we weten dat we misschien een "nee" als antwoord krijgen?

Nou, wat zou het alternatief zijn? Het alternatief zou zijn dat er absoluut niets gebeurt.

Elk idee, elke ambitie, elk verlangen en elk doel dat we hebben, zou vergaan.

We zouden zonder enige echte oriëntatie of richting ronddrijven. Angst zou de overhand nemen. Zou dat echt zo zijn? leven of veel liever bestaan?

Maar deze gedachte – een leven leiden in angst, maar zonder het risico om gekwetst of afgewezen te worden – is toch veel enger dan de gedachte om in liefde en vertrouwen te leven en af ​​en toe afwijzing te accepteren?

Het mooie van afwijzing en weigering is dat het ons laat zien dat we het geprobeerd hebben.

Afwijzing brengt groei

Nu, wanneer ik afwijzing ervaar – of het nu emotioneel, sociaal, romantisch of professioneel is – probeer ik mezelf eraan te herinneren dat ik het in ieder geval geprobeerd heb. Ik heb een risico genomen.Ik nam een ​​risico. Ik stapte uit mijn comfortzone. Ik probeerde iets nieuws. Ik ging een stap verder en overschreed mijn persoonlijke grenzen.

Ik had een groot deel van de keren dat ik een 'nee' als antwoord kreeg, kunnen vermijden, evenals de pijn die met die afwijzing gepaard ging.

Maar zou ik die pijn inruilen voor de ervaringen, de lessen en de groei die voortkwamen uit die afwijzingen? Absoluut niet. Ik wil aan het einde van mijn leven niet terugkijken op een tijd waarin ik op mijn tenen liep, alleen maar om niets verkeerds te doen. Ik loop liever hier en daar tegen de uitdagingen van het leven aan, val om, maar boek over het algemeen veel, veel meer vooruitgang.

Ik wil afwijzingen en weigering echter niet romantiseren, omdat ze nog steeds een serieuze zaak zijn. Het doet gewoon pijn om afwijzing te ervaren, en er is geen altijd iets moois eraan. Door herhaalde ervaringen van afwijzing kunnen negatieve overtuigingen zich nestelen (z.B“Ik ben niet goed genoeg”), wat ernstige gevolgen kan hebben voor het lichaam en de psyche.

Het gaat er simpelweg om te leren en te accepteren dat niet alles in het leven goed gaat. Dat niet alles voor jou is weggelegd en dat sommige dingen gewoon niet bij je passen.

Stel je eens voor...

Stel je voor dat we in een wereld leefden waarin iedereen met iedereen compatibel was, iedereen van alles genoot en iedereen dezelfde talenten had? Kun je je een wereld voorstellen waarin we niet hoefden te zoeken en te vinden, waarin we niets hoefden te riskeren en waarin het antwoord altijd "ja" was? Waar alles waar we van droomden meteen werkelijkheid zou worden? Hoe cool zou dat dan zijn? Uiteindelijk is het juist het zoeken, de onzekerheid en het onbekende dat alles zo interessant maakt, toch?

Niet alles wat we wensen, is voor ons gemaakt. Net zoals niet alles wat voor ons gemaakt is, is wat we werkelijk verlangen.

Sommige vriendschappen, banen, relaties en hobby's zijn voor ons niet geschikt. Maar hoe zouden we weten wat goed voor ons is als we het niet probeerden? Elke afwijzing, elke 'nee', helpt ons het juiste pad te vinden. Om onszelf steeds verder te ontdekken. Om onszelf steeds beter te leren kennen. Om echt te ontdekken wat ons vervult.

Ik probeer er steeds meer op te vertrouwen dat alles klopt zoals het gebeurt. Dat elke afwijzing die ik ervaar gerechtvaardigd is. Afwijzing dwingt ons om even stil te staan ​​en te reflecteren. En dat is precies waar leren en groeien plaatsvindt.

Ik probeer dankbaar te zijn voor afwijzingen

Natuurlijk vraag je je soms af: wat als? Ik vraag me soms af waar ik nu zou zijn als ik toen niet was afgewezen. Als ik was blijven proberen, zonder angst voor afwijzing. Maar ik weet nu ook dat deze ervaringen nodig waren om te groeien. Daardoor heb ik geleerd dat 'nee's' bij het leven horen. Dat ik dankbaar kan zijn voor elke ervaring die ik heb – ongeacht de uitkomst. Dat de pogingen de moeite waard zijn, en dat elke afwijzing me laat zien dat ik het geprobeerd heb – ook al doet het soms pijn.

Als je meer wilt weten over mindfulness, gezond eten, gezin & zwangerschap of duurzaamheid, kijk eens hier over.

Foto door Matteo Minoglio op Niet meer spetteren