Waarom volwassenen vergeten zijn te dromen

Wat was je van plan met je leven te doen toen je tiener was? Waar geloofde je in? En wanneer stopte je met groot dromen? Waarom we niet naïef zijn als we verlangen naar een betere wereld en een gelukkiger leven.

Alleen naïeve mensen hebben grote dromen

Mijn moeder zei ooit dat ze vindt dat volwassenen het vermogen om groot te dromen verliezen. En ze vindt het wonderlijk hoe grenzeloos de ideeën van jongeren over het leven zijn.

Deze uitspraak maakte me blij en verdrietig tegelijk. Blij omdat ik ook een jong persoon ben die groot droomt, en ik me daardoor in de uitspraak kon herkennen. Verdrietig omdat ik niet wilde dat ze gelijk had. Die dag zwoer ik mezelf dat ik nooit zo zou worden, dat ik zou blijven dromen en in grote dingen zou blijven geloven. Het kon me niet schelen of ik misschien als 'naïef' zou worden bestempeld.

Ik heb altijd al moeite gehad met de pessimistische, kleurloze en vreugdeloze wereld van veel volwassenen. Waarom geloven zoveel volwassenen dat niets mogelijk is? Dat het normaal is dat werk niet leuk is? Dat positieve denkers idioten zijn die nog nooit een serieus probleem hebben gehad?

Ja natuurlijk, kijk "oudere" mensen Wij hebben meer levenservaring en hebben al een of twee situaties meegemaakt waar ik nog niet mee te maken heb gehad.

Maar is het niet zo dat onze perceptie van de wereld niet zozeer gebaseerd is op onze ervaringen op zich, maar op de manier waarop we deze ervaringen evalueren en beoordelen?

Er zijn immers mensen die dezelfde ingrijpende en mogelijk traumatiserende situatie hebben meegemaakt, maar wiens leven op een heel andere manier door die ervaring is beïnvloed.

Een prins en een psycholoog

Viktor Frankl, de Oostenrijkse neuroloog en psychiater, beschrijft precies dit in zijn boek "...nog steeds ja zeggen tegen het leven: een psycholoog beleeft het concentratiekamp." Hij, net als vele anderen, moest de puurste horror ervaren. Tijdens en na zijn tijd in het concentratiekamp reflecteerde hij op zingeving en het creëren van zingeving en kwam tot de conclusie dat tussen Ervaring en je eigen reactie aan deze ervaring altijd je eigen Evaluatie Ervaring staat centraal in alles wat we doen – ongeacht hoeveel we iemand kunnen ontnemen, iedereen heeft de vrijheid om zijn eigen ervaringen te evalueren. Albert Ellis beschrijft dit principe ook in zijn "ABC-theorie".

Terug naar de dramatische ervaringen die we hierboven bespraken: door onze vaak aangeleerde, automatische en onbewuste evaluatie van deze gebeurtenissen, vormen we overtuigingen over hoe de wereld werkt. We zien en stellen grenzen, we zien beperkingen – of kansen en mogelijkheden.

Iedereen die erin slaagt de nodige ruimte te creëren voor bewuste evaluatie tussen een stimulus en de daaropvolgende reactie, heeft veel mogelijkheden. Dit stelt ons in staat onze eigen gedachten te sturen, neuronen te herprogrammeren en aan onze mindset te werken.

Ook de kleine prins (uit het verhaal “De Kleine Prins” van de Franse schrijver Antoine de Saint-Exupéry) merkt een duidelijk verschil op tussen zijn eigen kijk op de wereld en de kijk van volwassenen op hoe de dingen zouden moeten zijn of zouden moeten werken.Hij benadert de dingen zonder verwachtingen, staat open voor allerlei ervaringen en kan daardoor zijn eigen mening vormen. Deze houding straalt af op de verteller, die weer in bepaalde dingen durft te geloven en uiteindelijk de wereld vanuit een kinderlijker perspectief bekijkt, vol vertrouwen, openheid en creativiteit.

Ik zal het vasthouden zolang ik kan

De inzichten uit de genoemde boeken zijn me bijgebleven. Ik herinner mezelf er steeds weer aan dat dromen oké is. Dat dromen zelfs belangrijk is. Om doelen te hebben, een positieve kijk op de toekomst te hebben, verwachtingen te koesteren, ook al worden die niet altijd waargemaakt. Om in het goede te geloven en door het leven te gaan met het gevoel dat je alle mogelijkheden hebt als je er maar naartoe werkt.

Misschien denk ik ooit anders over dit onderwerp. Misschien zal mijn geloof in grote dromen, in kansen, mogelijkheden en een goede wereld op een gegeven moment opdrogen. Maar als die dag komt, weet ik dat dit geloof voortkomt uit een ervaring die ik op een bepaalde manier heb geëvalueerd. En dan zal ik er alles aan doen om die evaluatie te herzien. Om te beginnen met weer meer als een kind te denken.

Als je meer wilt weten over mindfulness, gezond eten, gezin & zwangerschap of duurzaamheid, kijk eens hier over.

Foto door Johannes Plenio op Niet meer spetteren