Waarom volwassenen zijn vergeten hoe ze moeten dromen

Wat wilde je met je leven doen toen je een tiener was? Waar geloofde je in? En wanneer ben je gestopt met groot dromen? Waarom we niet naïef zijn als we verlangen naar een betere wereld en een gelukkiger leven.

Alleen naïeve mensen hebben grote dromen

Mijn moeder zei ooit dat ze gelooft dat volwassenen het vermogen verliezen om groots te dromen. En hoe mooi ze het vindt, hoe grenzeloos de ideeën die jongeren hebben over het leven. 

Deze uitspraak maakte mij blij en verdrietig tegelijk. Blij omdat ik ook een jong persoon ben die groot droomt en ik me dus kon identificeren met de stelling. Triest omdat ik niet wilde dat ze gelijk zou krijgen. Die dag beloofde ik dat ik nooit zo zou worden, dat ik zou blijven dromen en in grote dingen zou geloven. Ik vond het niet erg om als ‘naïef’ te worden bestempeld. 

Ik heb altijd een probleem gehad met de pessimistische, kleurloze en vreugdeloze wereld van veel volwassenen. Waarom geloven zoveel volwassenen dat niets mogelijk is? Dat het normaal is dat werk niet leuk is? Dat positieve denkers idioten zijn die nog nooit met een serieus probleem te maken hebben gehad? 

Ja, natuurlijk hebben "oudere" mensen meer levenservaring en hebben ze al een of twee situaties meegemaakt waar ik nog niet mee te maken heb gehad. 

Maar is het niet zo dat ons idee van de wereld niet per se gebaseerd is op onze ervaringen, maar op de manier waarop we deze ervaringen waarderen en beoordelen?

Er zijn immers mensen die aan dezelfde drastische en wellicht traumatiserende situatie zijn blootgesteld; maar wier levens op heel verschillende manieren door deze ervaring werden beïnvloed. 

Een prins en een psycholoog

Viktor Frankl, de Oostenrijkse neuroloog en psychiater, beschrijft precies dit in zijn boek “... Still Saying Yes to Life: A Psychologist Experiences the Concentration Camp”. Net als vele anderen moest hij pure horror ervaren. Tijdens en na zijn tijd in het concentratiekamp dacht hij na over betekenis en het creëren van betekenis en kwam tot de conclusie dat er een verschil was tussen... Ervaring en die van jou reactie op deze ervaring altijd die van jou Evaluatie de ervaring – hoeveel er ook van een persoon kan worden afgenomen, ieder persoon heeft de vrijheid om zijn eigen ervaringen te evalueren. Albert Ellis beschrijft dit principe ook in zijn ‘ABC-theorie’. 

Terug naar de drastische ervaringen waar we het hierboven over hadden: onze vaak aangeleerde, automatische en onbewuste evaluatie van deze gebeurtenissen creëert overtuigingen over hoe de wereld werkt. We zien en stellen grenzen, zien beperkingen – of kansen en mogelijkheden. 

Iedereen die erin slaagt de nodige ruimte te creëren voor een bewuste evaluatie tussen een stimulus en de reactie die erop volgt, heeft veel opties. Op deze manier kunnen we onze eigen gedachten sturen, neuronen opnieuw bedraden en aan onze mindset werken.

Ook De Kleine Prins (uit het verhaal ‘De Kleine Prins’ van de Franse auteur Antoine de Saint-Exupéry) constateert een duidelijk verschil tussen zijn eigen kijk op de wereld en de volwassen kijk op hoe de dingen zouden moeten zijn of moeten lopen. Hij benadert zaken zonder verwachtingen, staat open voor alle ervaringen en kan daardoor een eigen mening vormen. Deze houding werkt door op de verteller, die weer in bepaalde dingen durft te geloven en de wereld eindelijk weer vanuit een kinderlijker perspectief vol vertrouwen, openheid en creativiteit ziet. 

Ik zal het volhouden zolang ik kan

De inzichten uit de genoemde boeken zijn in mijn hoofd blijven hangen. Ik blijf mezelf eraan herinneren dat het oké is om te dromen. Dat het zelfs belangrijk is om te dromen. Doelen hebben, een positieve kijk op de toekomst. Verwachtingen, ook al worden ze niet altijd waargemaakt. Om in het goede te geloven en door het leven te gaan met het gevoel dat je alle mogelijkheden hebt als je er maar naartoe werkt. 

Misschien denk ik op een dag anders over dit onderwerp. Misschien droogt op een gegeven moment mijn geloof in grote dromen, in kansen, mogelijkheden en een goede wereld op. Maar als die dag aanbreekt, zal ik weten dat deze overtuiging voortkomt uit een ervaring die ik op een bepaalde manier heb geëvalueerd. En dan zal ik er alles aan doen om deze beoordeling te herzien. Beginnen met weer meer als een kind te denken.

Wil je meer weten over de onderwerpen mindfulness, gezond eten, gezin & zwangerschap of duurzaamheid, neem dan eens een kijkje hier over.

Foto door Johannes Plenio op Ontsplashen