Geef kinderen de veiligheid in verhuizing

Veiligheid – een fundamenteel gevoel dat essentieel is voor ieder van ons als het gaat om een ​​gezonde ontwikkeling en het opbouwen van betrouwbare banden. Veiligheid is in essentie alles waar ons hele leven om draait. Welke verlangens, doelen en behoeften we ook nastreven en tot in de kern onderzoeken, de geheime drijfveer is het verlangen naar veiligheid.

Maar we weten allemaal dat er momenten zijn waarop deze fundamenten wankelen, hoe hard we ook proberen het te vermijden. Het beste alarmsysteem kan een inbraak niet volledig voorkomen, noch kan de duurste levensverzekering een leven redden.

Een verbroken relatie binnen het gezin, ziekte, financiële problemen of andere lastige omstandigheden kunnen ons en ons gezinsleven soms flink op zijn kop zetten. Het komt onvermijdelijk van tijd tot tijd voor, en niet alles is te controleren – nu is het tijd om al onze middelen aan te wenden om samen door de crisis heen te komen. Onze focus ligt op onze kinderen, die we steunen en van wie het welzijn vaak afhangt.

Als het erop aankwam, zouden we ons hele welzijn opofferen voor dat van jou. Het is nu belangrijk dat dit resoneert met de kinderen, dat onze liefde hen daadwerkelijk ondersteunt en in stand houdt.

Dus, wat kunnen wij als ouders doen om onze kinderen een gevoel van veiligheid te geven in een crisis? Hier is een korte veiligheidsgids, onderzocht en in de praktijk getest.

De veiligheidsgids

1. Let op de kinderborden:
   Kinderen weten onbewust precies wat ze nodig hebben. Ze uiten dit zeker anders dan wij volwassenen verbaal zouden doen. Het is onze taak om de gedragsmatige symptomen te interpreteren. Hebben ze een verhoogde behoefte aan knuffels? Zijn ze vaak chagrijnig, verlangen ze constant naar eten, hebben ze een lage frustratietolerantie of maken ze veel ruzie? In een crisis is dergelijk gedrag, zelfs als het ongebruikelijk is, altijd een indicatie van een diepere behoefte – het gaat zelden echt om wie er met de pop mag spelen of of het kind daadwerkelijk honger heeft. Observeer het kind, verplaats je in zijn of haar schoenen en luister naar je intuïtie om te bepalen welke behoefte achter het gedrag schuilgaat.
2. Praten, praten, praten:
   In tegenstelling tot wat veel mensen denken, die ervan uitgaan dat alles bij kinderen verborgen moet blijven, is het vaak erg belangrijk dat ouders met hun kinderen praten – uiteraard op een manier die past bij hun kind en leeftijd. Wat de uitdaging ook is, wij mensen zijn allemaal voelende wezens en voelen feilloos aan wanneer er iets mis is. Als de situatie voor het kind volkomen onduidelijk is, kan het erg verwarrend zijn. Ze voelen alleen aan: er is iets mis. Maar niemand vertelt ze wat er aan de hand is. Dit heeft een verontrustend effect.
   Een belangrijke opmerking hierbij: wanneer we met onze kinderen praten, moeten we dat doen vanuit een positie van hoop en veiligheid. We maken wat er gebeurt tastbaar voor de kinderen, maar we laten hen niet de emoties dragen die wij zelf doormaken. Het is onze taak om een ​​veilige haven te bieden.
3. Beleef nog steeds mooie dingen!
   De situatie kan zo zwaar zijn dat we nauwelijks de kracht hebben om ermee om te gaan – maar het is het waard. Zelfs het kleinste momentje normaliteit en veiligheid kan enorm nuttig en ondersteunend zijn – niet alleen voor de kinderen, maar ook voor onszelf. Drink samen warme chocolademelk. Kruip lekker tegen elkaar aan in bed en lees een boek. Kijk samen uit het raam. Maak een korte wandeling en sta bewust even stil bij alles wat het kind interesseert.Slechts een paar minuten mindfulness per dag kunnen nuttig zijn.
4. Blijf het kind in de ogen kijken:
   Direct contact is een balsem voor de ziel. Veel volwassenen hebben de neiging zich terug te trekken in zichzelf wanneer ze met problemen worden geconfronteerd, of alles naar buiten te filteren – maar er is de mogelijkheid om bewust verbonden te blijven met onze familieleden, en vooral met onze kinderen. Als je het kind herhaaldelijk rechtstreeks aankijkt en glimlacht, zal het voelen: mama/papa is er nog steeds. Ze zijn aanwezig. Ze zijn aanwezig. Ik ben niet alleen. Moeilijkheden in het leven horen erbij, en het kind ervaart nu zo'n situatie – maar met het gevoel dat het niet alleen gelaten wordt.
5. En last but not least: hoop!
   Een crisis eindigt altijd met de juiste houding: het is belangrijk dat iedereen, zowel volwassenen als kinderen, kan aanvoelen en geloven dat deze situatie slechts tijdelijk is. De dingen blijven niet zoals ze zijn en eindigen weer. Het zal beter worden, dat beloof ik. Wanneer ouders oprechte hoop voelen en die in de lucht verspreiden, zullen hun kinderen deze positieve houding ook delen. Dit proces vindt onbewust plaats, afhankelijk van hun leeftijd, maar het is essentieel voor een gevoel van veiligheid en bovendien een nuttig instrument voor de latere volwassenheid.

Als je meer wilt weten over gezin, zwangerschap, mindfulness, voeding of duurzaamheid, neem dan een kijkje hier over.