Mijn kind wordt gepest op school - wat kan ik als ouder doen?

*Triggerwaarschuwing: In het eerste deel rapporteer ik over mijn eigen ervaringen met pesten*

*Dit artikel is gebaseerd op persoonlijke ervaring en is geen professioneel advies*

Ervaringen

Pesten is een gevoelig onderwerp. Het kan troostend zijn te weten dat je er niet alleen voor staat als jij of een dierbare ermee geconfronteerd wordt. Dit artikel is bedoeld om je te helpen hoop, zelfvertrouwen en een heldere aanpak te vinden, en biedt je zo nieuwe manieren om je kind te ondersteunen als het op school gepest wordt.

Ik was zelf als kind het slachtoffer van pesten. Jarenlang, vanaf de kleuterschool, werd ik elke dag in het 'leeuwenhol' gedwongen, en het voelde alsof er geen uitweg was. Mijn ouders waren zich niet zo bewust van de situatie als ze hadden moeten zijn, en ik trok me steeds meer terug, omdat ik de woorden niet kon vinden om mezelf te laten horen.

Bovendien was thuis geen plek waar ik me beter voelde – ik had het gevoel dat ik, waar ik ook was, niet veilig was. Ik werd niet gehoord, en erger nog, onbewust leek ik gewoon het gevoel te hebben dat ik de slachtofferrol moest dragen.

Dag in dag uit ging ik met angst naar school, met de verwachting dat ik uitgelachen zou worden. Tijdens de pauze stond ik meestal alleen. De hele klas werd tegen me opgezet en ik zat vaak alleen in de les. Geruchten over me verspreidden zich onder de klasgenoten. Vreemden beledigden me in de gangen en lachten me uit. Op weg naar huis vanuit de bus werd ik gevolgd door tieners die me bang wilden maken. Ik ben zelfs een keer gestikt in de schoolbus tot ik flauwviel.

De echte pijn van zo'n stressvolle situatie voor het kind is het gevoel van alleen zijn. Je krijgt misschien de indruk dat ze er niet over willen praten, maar alleen al de wetenschap en het gevoel dat ze erover kunnen praten als ze dat willen, helpt enorm.

Niemand luistert

Maar wat als de ervaring van het kind om alleen te zijn zo echt lijkt? Wat als het kind de indruk krijgt dat het zelf in een realiteit leeft die niemand anders waarneemt zoals het zelf? De gevoelens van angst en isolement, van hulpeloosheid en machteloosheid, zijn wat hen het meest verwoest.

Gevoelens komen op als: "Ik mag hier niet zijn. Ik ben waardeloos. Ik ben lelijk. Ik ben alleen. Niemand ziet me. Het is normaal om bang te zijn. Het leven is niet mooi."

Bovendien kan een kind, afhankelijk van zijn leeftijd, nog niet in staat zijn om bewust na te denken over, te reflecteren op en zijn situatie te begrijpen. Als ze het gevoel hebben dat niemand luistert, lijken ze in zichzelf gevangen te zitten. Ze kunnen niet rustig gaan zitten en rationeel tegen zichzelf zeggen: "Dit kan zo niet langer. Ik moet met iemand praten."

Hier komen wij als ouders in beeld: wij denken en handelen voor ons kind op een ouderlijke, beschermende en liefdevolle manier. Wij nemen verantwoordelijkheid. Onthoud: als wij het niet doen, doet meestal niemand het.

Hoe kun je je kind het beste ondersteunen, zelfs in situaties waarin je zelf misschien aan je grenzen lijkt te zitten? Omgaan met een pestsituatie als gezin is meestal slechts één van de vele acute problemen die aangepakt moeten worden. Dit vereist inlevingsvermogen.

Onthoud allereerst: je kunt alleen helpen als je geholpen wordt. Denk daarom na over wat je nodig hebt om er met een gerust hart voor je kind te zijn. Doe jezelf een plezier.Denk na over je behoeften. Kom voor jezelf op. Stel grenzen. Laat jezelf en je kind zien hoe een

Hoe mensen zich kunnen gedragen om niet in de chaos terecht te komen. Want ook jij bent het waard.

Wat kan ik doen? Tips en trucs

Zorg voor een veilige plek. Je kind moet zich veilig voelen zodra het door de voordeur loopt. Het heeft oogcontact en fysieke nabijheid nodig, liefdevolle gebaren en jouw volledige aandacht wanneer het thuiskomt. Zelfs als het nog op school zit, moet het weten: mijn vader/moeder is thuis en denkt aan me. Ze wachten op me. Er is iemand die ik volledig kan vertrouwen en die om me geeft.

Train uw kind in zelfvertrouwen en eigenliefde – daar is het nooit te vroeg voor! Je kind moet leren, vooral door de manier waarop je met hem of haar omgaat, dat hij of zij recht heeft op respect en liefde. Dat niets hem of haar tegen zijn of haar wil kan worden aangedaan. Dat hij of zij te allen tijde zijn of haar mening mag uiten zonder gestraft te worden. Je kind wil ervaren dat er naar je geluisterd wordt en dat zijn of haar woorden en houding impact hebben.

Toon elke dag uw liefde voor uw kind, vooral door uw aandacht Over het onderwerp! Let op de stemming van je kind als hij of zij thuiskomt. Vergeet je eigen uitdagingen even zo goed mogelijk en concentreer je volledig op het aanwezig zijn bij je kind. Kijk hem of haar op ooghoogte aan en creëer een ruimte waar hij of zij kan praten over hoe de schooldag is verlopen.

Samen machteloosheid overwinnen

Opmerking: Veel kinderen vinden het ondraaglijk dat hun ouders zich ermee bemoeien, bijvoorbeeld door te proberen te praten met de ouders van de gepeste kinderen. Ze vrezen dat dit de situatie alleen maar erger maakt.

Neem deze angst serieus. Het is echt en kan je kind slapeloze nachten bezorgen. Bespreek met je kind, op een manier die past bij zijn of haar leeftijd, wat je kunt doen: laat hem of haar weten dat jullie in hetzelfde schuitje zitten. Houd rekening met de wensen en behoeften van je kind en bedenk samen een plan.

Maak duidelijk aan uw kind dat u bereid bent alles te doen wat nodig is om de situatie te veranderen, zonder daarbij zijn of haar wil te overschrijden.

Breng hoop: Leer ze dat je een ondraaglijke situatie niet stil en roerloos hoeft te doorstaan.

Wees voorbereid om je excuses aan te bieden en je kind thuis te laten (pas er natuurlijk wel op dat je hier geen misbruik van maakt). Maar leer je kind ook om terug te praten, te handelen in plaats van te reageren, en de situatie op de juiste manier aan te pakken.

Zit je vast? Praat er dan met experts over. Wees proactief. Zie jezelf als een ondersteunende ouder en laat je kind weten dat je in hem of haar gelooft. Je kind bevindt zich in een delicate, uitdagende en, afhankelijk van de ernst, zelfs traumatische situatie en heeft bovenal één ding nodig:

De hoop om te weten: "Ik kan dit en ik kom hieruit. Deze situatie zal eindigen." Bespreek bijvoorbeeld met je kind een moment waarop hij of zij uit de situatie wordt gehaald als er tegen die tijd niets veranderd is. Misschien voelt hij of zij nog steeds de behoefte om door te zetten en boven zichzelf uit te stijgen.Toch kan het heel nuttig zijn om te weten dat we op de een of andere manier, over vijf maanden, vijf weken, vijf dagen of zelfs direct, een oplossing zullen hebben (bijvoorbeeld een verandering van school) om de situatie te beëindigen.

Als je meer wilt weten over gezin en zwangerschap, mindfulness, voeding of duurzaamheid, Bekijk hier meer interessante blogartikelen over deze onderwerpen.