eenzaamheid kan iedereen treffen. Je alleen voelen, zelfs als je onder de mensen bent, is geen prettig gevoel. Eenzaamheid kan chronisch worden, gepaard gaand met sociale isolatie en fysieke en psychologische gevolgen Hier vindt u tips en oefeningen om met eenzaamheid om te gaan.

Het belangrijkste eerst

Allereerst is het belangrijk om te accepteren dat eenzaamheid een volkomen normaal gevoel is en niets om je voor te schamen. We hebben ons allemaal wel eens eenzaam gevoeld of zullen dat op een bepaald moment in ons leven ervaren. Eenzaamheid is een subjectieve en individuele ervaring – Als je je eenzaam voelt, dan ben je dat ook. Contact met anderen is een menselijke behoefte, net als honger, dorst of slaap. Net als andere gevoelens kan eenzaamheid, als het lange tijd onopgemerkt blijft, chronisch en hebben een enorme impact op andere aspecten van het leven.

+++ Als u zich al langere tijd niet goed voelt, zich erg eenzaam voelt, aan zelfmoord denkt of met iemand wilt praten, kunt u gebruikmaken van het aanbod van de Telefonische counseling U kunt ons 24 uur per dag, 7 dagen per week gratis bereiken op de nummers 0800 111 0 111 en 0800 111 0 222. Uiteraard kunt u ook anoniem blijven. Via deze link vindt u nog meer hulpaanbiedingen. +++

Wat we vaak doen als we pijn, lijden of verdriet voelen, is het wegdrukken en onderdrukken. We hopen dat deze gevoelens uiteindelijk vanzelf overgaan. Maar we weten meestal net zo goed dat dit niet het geval is...

De beste, snelste en meest duurzame manier om met gevoelens om te gaan, is ze onder ogen te zien.Acceptatie van de eigen gevoelswereld speelt hierbij een belangrijke rol. Het is belangrijk om jezelf niet meteen te veroordelen om hoe je je voelt. Je moet zoveel mogelijk onbevooroordeeld kijken naar wat er in jezelf omgaat. Als een neutrale toeschouwer van buitenaf. Bij het omgaan met je eigen eenzaamheid, Reflectieoefeningen en een bewust Zelfobservatie hulp.

Foto door Ava Sol op Niet meer spetteren

Tips + reflectieoefeningen

Neem voor deze oefening gerust een stuk papier en een pen mee, zodat je je gedachten en reflecties kunt opschrijven. Dit ordent je gedachten, geeft je een overzicht en stelt je in staat om in toekomstige situaties terug te keren naar wat je hebt opgeschreven, mocht je dat willen.

Onaangename sociale interacties

Denk terug aan een (of meer) situaties waarin je contact had met andere mensen en je je daarna negatief, boos, geïrriteerd of beledigd voelde. Of dat nu bij de kassa in de supermarkt was, op je werk, bij je familie, vrienden of andere mensen die je ontmoette.

• Denk nu eens na over waar je op dat moment/die momenten op gefocust was. Was je aandacht op jezelf gericht of op de ander? Richtte je je op wat de ander deed of zei? Besteedde je aandacht aan hoe je jezelf presenteerde, was je in gedachten verzonken of luisterde je aandachtig?

• Waarschijnlijk een combinatie van al deze dingen. Vraag jezelf nu af of je opzettelijk de negatieve aspecten van de situatie(s) benadrukt.Wanneer u zich eenzaam voelt, kan het zijn dat u het gedrag van anderen negatiever beoordeelt dan het feitelijk is (objectief gezien).

• Was de interactie echt negatief? Of misschien neutraler of zelfs positief? Waar ging het eigenlijk over? Wat zei de ander? Zeiden ze echt iets slechts of negatiefs, of gaf je een extra betekenis aan hun woorden? Als de persoon negatief reageerde, weet je dan zeker dat die reactie iets met jou te maken had? Of zijn er andere mogelijkheden? Misschien was de reactie van de ander niet negatief bedoeld, maar kwam het afwijzend over omdat hij/zij geen tijd had? Misschien reageerde de persoon geïrriteerd omdat hij/zij onder persoonlijke stress stond, moe was of al geïrriteerd was door een andere interactie? En niet vanwege jou? …

Jouw gedachten over de wereld en andere mensen

U kunt ook nadenken over de manier waarop u uw omgeving waarneemt en welke gedachten u over de wereld in het algemeen heeft.

Zie je andere mensen over het algemeen als een bedreiging? Ga je uit van het ergste wat betreft de bedoelingen van anderen? Ga je ervan uit dat anderen je niet in de buurt willen hebben? Heb je al besloten hoe een aankomende sociale interactie zal verlopen? Vermijd je situaties met anderen omdat ze je mogelijk pijn kunnen doen? Trek je je (onbewust) terug om mogelijke pijn te vermijden?

Zo ja, kun je dan proberen om in toekomstige situaties neutraler om te gaan met interacties? Kun je anderen het voordeel van de twijfel geven? Kun je accepteren dat anderen niet automatisch tegen je zijn? Kun je proberen je wat opener op te stellen?

Jouw gedrag

U kunt ook reflecteren op uw gedrag door uzelf de volgende vragen te stellen:

Vermijd je kansen om tijd met anderen door te brengen? Zoek je excuses en redenen om uitnodigingen af ​​te slaan? Hoe gedraag je je in de omgang met anderen? Duw je anderen weg om jezelf te beschermen? Reageer je alsof je aangevallen bent? Zoek je actief naar nieuwe kennissen? Onderhoud je je vriendschappen? Stuur je uit eigen beweging berichtjes of bel je iemand om contact te leggen? Identificeer je je met de rol van "de eenzame" en accepteer je je status quo?

Ieder mens en iedere situatie is uniek

Omdat we allemaal verschillend zijn en ieder van ons met zijn eigen unieke situatie te maken heeft, met diverse uitdagingen, gevoelens en gedachten, kan het zijn dat zelfobservatie en zelfreflectie alleen niet voldoende zijn. Als dit bij jou het geval is en je beseft dat je er niet alleen uitkomt, zoek dan professionele hulp. Je hoeft je er absoluut niet voor te schamen en het is ook geen teken van zwakte. Integendeel: Het vergt moed om hulp te vragen.

Eenzaamheid is een onderwerp dat naar mijn mening meer aandacht verdient. Wij mensen hebben een prachtige wereld voor onszelf gecreëerd met talloze mogelijkheden. Maar niets wat we hebben gecreëerd om ons leven gemakkelijker te maken, kan onze biologische behoefte aan sociaal contact, relaties en interacties vervangen. De meeste dieren krijgen wat ze nodig hebben om te overleven uit hun omgeving. Wij mensen krijgen wat we nodig hebben van elkaar. En dat is precies waar onze moderne wereld op gebouwd zou moeten zijn: saamhorigheid, niet individualisme.

Een beetje huiswerk…

Wat dacht je ervan als we vandaag allebei iets gaan doen? probeer het samen uit:Wij nemen contact op met iemand; starten een interactie.

Doe het, zelfs als je je nu niet zo eenzaam voelt. Je kunt iemands dag een beetje beter maken. Stuur bijvoorbeeld een berichtje naar een vriend(in) om te zeggen dat je aan hem/haar denkt. Vraag hoe het met hem/haar gaat. Of bel een familielid. Je kunt natuurlijk ook een collega uitnodigen voor een kopje koffie of een korte wandeling met hem/haar maken. Probeer misschien iets nieuws waar je normaal gesproken te bang voor bent of te lui voor bent, zoals een sport of een evenement.

Wat bij jouw dagelijkse routine past, wat bij jou past.

Het kan gebeuren dat er niets uit je contact komt, dat de persoon niet direct reageert, of dat hij of zij al andere plannen heeft. Maar dat is oké. Begin er met zo min mogelijk verwachtingen aan. Het gaat er vooral om onze 'sociale spieren' te versterken. Na verloop van tijd zal het voor ons gemakkelijker worden om ons open te stellen en anderen aan te spreken. Of we kunnen anderen helpen om dat te doen. En dat is toch ook geweldig?

Als je meer wilt weten over mindfulness, gezonde voeding of duurzaamheid, kijk dan eens op hier over.

Foto door 🇸🇮 Janko Ferlic op Niet meer spetteren