"Wij zijn het klimaat" - 3 dingen die ik heb geleerd

Het boek "We Are the Climate" van Jonathan Safran Foer verscheen eind 2019 en is sindsdien een begrip. Ik was persoonlijk diep geraakt door het boek. Maar in plaats van een conventionele recensie te schrijven, wil ik graag drie dingen delen die het boek me leerde: over communicatie, de wil om te veranderen en de complexiteit van onze geest.

Over het boek

Jonathan Safran Foer creëert het met zijn boek “Wij zijn het klimaat"(ISBN: 978-3-462-05321-0)" behandelt een complex onderwerp als klimaatverandering zonder alleen feiten op te noemen. Hij benadert het onderwerp aan de hand van persoonlijke verhalen en historische anekdotes. Hierdoor weet hij lezers te boeien zonder ze het gevoel te geven dat ze beschuldigd worden. Zijn voorgestelde oplossing, het slechts één keer per dag consumeren van dierlijke producten (tijdens de hoofdmaaltijd), is concreet, praktisch en vraagt ​​niet te veel van iemand – en toch uiterst effectief.

Het boek is ook verkrijgbaar als luisterboek, ingesproken door Christoph Maria Herbst.

Over mijn ontmoeting met het boek

Afgelopen najaar vertelde een vriendin me enthousiast over een nieuw luisterboek waar ze naar luisterde. Het heette "We Are the Climate" van Jonathan Safran Foer. De naam van de auteur betekende veel voor me. Als tiener had ik de roman "Extremely Loud and Incredibly Close" verslonden en was ik er helemaal weg van. Foers schrijfstijl Zijn boek "Eating Animals" uit 2009 veranderde ook mijn perspectief op de dingen. Daarom was ik meteen verkocht toen mijn vriend me zijn nieuwste boek aanraadde. Ik besloot het boek eerst te lezen als een Luisterboek omdat het gratis voor mij beschikbaar was op Apple Music. Het boek ging overal mee naartoe: tijdens busreizen, wandelingen, treinreizen en op weg van en naar de universiteit. De vertelling van Christoph Maria Herbst past wat mij betreft perfect, dus ik raad het luisterboek van harte aan. Omdat ik later besefte dat ik een aantal fragmenten en feiten nog eens wilde nalezen, kocht ik ook de fysieke versie van het boek.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Anna K. (@totenschreiberin) op 21 april 2020 om 7:51 PDT

Over de dingen die ik heb geleerd

1. Iets doen voor het milieu is zo moeilijk voor ons omdat we de klimaatverandering niet volledig kunnen begrijpen

Foer probeert meteen aan het begin van het boek te achterhalen waarom zo weinig mensen geïnteresseerd lijken te zijn in de huidige situatie waarin onze planeet zich bevindt. Eén reden is het onderwerp zelf: Het weer is saaiHet is geen onderwerp waar mensen graag urenlang naar documentaires, artikelen of reportages kijken. Bovendien is klimaatverandering zo ongrijpbaar. We beginnen de gevolgen van de klimaatcrisis pas langzaam te voelen. In veel gebieden heeft het zelfs helemaal geen invloed op ons, omdat we... een bevoorrechte westerse wereld leven in een wereld waarin hulpbronnen ‘oneindig’ beschikbaar lijken.

Dan is er nog Verantwoordelijkheidsgevoel van de mens: “Ik kan toch niet in mijn eentje het verschil maken”, “Daar is de politiek verantwoordelijk voor”, “Het gaat prima met mij, waarom zou ik iets veranderen?”, “Ik heb mijn hele leven zo geleefd, ik kan niet zomaar mijn gewoontes veranderen”, “De generatie voor mij is de schuldige”, “De nieuwe generatie is de schuldige”....

Al deze dingen dragen ertoe bij dat mensen zich onvoldoende inzetten voor klimaatverandering (of zijn ze daartoe bereid of in staat?). Gelukkig zijn er mensen die zich intensief met het probleem bezighouden en anderen willen aanmoedigen om meer te doen, of zelfs iets te doen, voor ons milieu. Over het algemeen zijn mensen echter meer een gewoontedier, een luiaard.

Door de vraag te beantwoorden, hoe komt het Omdat de meeste mensen zo moeilijk enthousiast te krijgen zijn over het redden van het klimaat, heb ik beter begrepen waarom mensen zich gedragen zoals ze zich gedragen. Het heeft me laten zien hoe complex de menselijke geest is en hoe belangrijk het is om mensen met verschillende invalshoeken te benaderen. A Weg is niet altijd de juist Weg. Om mensen te laten begrijpen wat klimaatverandering werkelijk is en dat het echt bestaat, zijn geduld en creativiteit nodig. & een zekere mate van clementie.

2. Mensen hebben concrete instructies nodig

Mensen zijn zich vaker dan men zou denken bewust van hun eigen hypocrisie Het probleem is dat tegenstrijdige gedachten en handelingen die in strijd zijn met innerlijke overtuigingen, kunnen leiden tot cognitieve dissonantie Om deze resulterende interne tegenstrijdigheden op te lossen, hebben mensen twee opties: hun eigen gedrag veranderen of hun werkelijke overtuigingen heroverwegen. Omdat het moeilijker is om gedrag en gewoonten te veranderen, hebben mensen de neiging hun eigen gedachten en overtuigingen te veranderen. Meningen worden weggepraat, gebagatelliseerd of zelfs onderdrukt. Dit resulteert in uitspraken zoals die in het eerste punt genoemd. Dit is een goede manier om te voorkomen dat er daadwerkelijk iets verandert of dat hun eigen gedrag wordt aangepast.

Wat echter wel kan helpen is: concrete impulsen voor actie Veel mensen verlangen naar stapsgewijze instructies (ook op andere gebieden van het leven). Die zijn in de meeste gevallen niet te krijgen, hoe leuk het idee ook zou zijn :D. Maar als er concrete dingen zijn die stap voor stap in het dagelijks leven kunnen worden geïmplementeerd, dan staan ​​veel mensen niet zo afkerig tegenover gedragsverandering. Het belangrijkste is dat de persoon niet meteen overweldigd voelt en krijgt het gevoel dat elke verandering, hoe klein ook, een stap in de goede richting is.

Tot op zekere hoogte doet Foer dit ook in zijn boek. Hij roept mensen op om dierlijke producten te vermijden, tenminste bij het ontbijt. Toch geeft hij toe dat hij af en toe een hamburger eet of andere dierlijke producten consumeert. Hij betoogt dat het belangrijk is om een ​​basisbegrip en bewustzijn van klimaatverandering te ontwikkelen. Elk stukje vlees dat niet wordt gekocht, elke keer dat de auto thuis wordt gelaten, elke vlucht die minder wordt genomen, is een een bijdrage aan de bescherming van het milieu en heeft op zichzelf waarde.

3.Feiten &Amp; Getallen worden vergeten – verhalen blijven in het hoofd

Feiten en cijfers over klimaatverandering of de gevaren van de bio-industrie verbazen me altijd weer als ik ze hoor. Helaas zijn ze meestal al snel weer vergeten. Hoewel ik soms het gevoel heb dat ik de enige ben die dit soort dingen vergeet, weet ik dat dat niet zo is. Over het algemeen kunnen wij mensen dingen beter onthouden als ze bekend zijn. gekoppeld aan een emotie En dat is nou precies het probleem met droge feiten en cijfers. Naast emoties, Foto's Belangrijk voor ons brein. De zin "elke minuut worden er 30 voetbalvelden regenwoud gekapt" is voor ons veel beter te onthouden dan de werkelijke omvang (214.200 vierkante meter).

Na het beluisteren of lezen van Foers boek "We Are the Climate" merkte ik dat verhalen, gesprekken en anekdotes uit de menselijke geschiedenis in mijn geheugen gegrift stonden. Zoals ik al zei, kocht ik het boek specifiek om bepaalde feiten en cijfers op te zoeken, omdat ik ze niet meer wist.

We moeten dus onthouden dat we graag in beelden en emoties spreken wanneer we met anderen communiceren. Als we willen dat iets blijft hangen. Als we anderen willen raken. Natuurlijk komt er veel meer bij kijken als je mensen ergens van wilt overtuigen of ze wilt boeien. En het vermelden van feiten en cijfers is ook belangrijk, niet alleen voor je eigen geloofwaardigheid. Maar Verhalen en andere vertellingen zijn een goed begin om de aandacht, empathie en interesse te trekken.

Ook al komt “We Are the Climate” voor mij persoonlijk niet in de buurt van “Eating Animals”, het boek heeft me wel degelijk veel geleerd, mijn blik verruimd wat betreft het klimaat en de huidige klimaatproblematiek, en me opnieuw de complexiteit van de menselijke geest laten zien.

Als je meer wilt weten over mindfulness, gezonde voeding, duurzaamheid of gezin en zwangerschap, Bekijk hier meer interessante blogartikelen over deze onderwerpen.