Ieder van ons heeft dromen, passies en interesses. Wat waren je dromen toen je een kind was? Weet jij nog wat je toen wilde worden? 

Niet goed genoeg

Ik wil al actrice worden zolang ik me kan herinneren. Tijdens mijn schooltijd heb ik herhaaldelijk deelgenomen aan theater- en acteercursussen en ook een of twee keer op het podium gestaan. Maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik deze droom uit het oog verloor. De angst om te falen was groot. 

‘Dat is geen echte baan…’ ‘Hoe ga je er geld mee verdienen?’ Deze en soortgelijke uitspraken hoorde ik regelmatig uit allerlei hoeken. Lange tijd was ik bang om zelfs maar te solliciteren voor castings, alleen maar omdat ik niet afgewezen wilde worden. En toen ik dat deed, gebeurde dat precies: afwijzingen. Er ontstonden een paar kleine projecten, maar niets groots. Ik begon het gevoel te krijgen dat ik niet goed genoeg was. Niet mooi genoeg, niet zelfverzekerd genoeg, niet interessant genoeg. Op een gegeven moment was ik ervan overtuigd dat ik gewoon niet goed genoeg was en liet ik het hele acteergedoe vallen. Want als ik het niet eens zou proberen, zou ik niet afgewezen kunnen worden, toch?

Helaas werkte deze vergelijking niet. Je moet je alleen verstoppen in een grot, zodat je de rest van je leven geen afwijzing hoeft te ervaren. Het opgeven van een droom beschermt je er niet tegen dat je ooit nog een keer afgewezen wordt... Het leven blijft op veel verschillende manieren 'nee' zeggen. Een bedrijfsidee dat wordt afgewezen; een datum waarop niemand komt opdagen; vriendschappen die uiteenvallen; een verlangen om kinderen te krijgen dat onvervuld blijft; een project dat fout gaat; en, en, en… Zelfs succesvolle mensen als Walt Disney of J.K. Rowling werd verschillende keren afgewezen voordat haar ideeën succesvol werden. 

Foto door Priscilla Du Preez op Ontsplashen

Wat is het alternatief?

Het overkomt ons allemaal. We zoeken, hebben lief, openen onszelf. We vragen, vertellen en laten anderen bij ons komen. We doen dit allemaal in de wetenschap dat we met afwijzing te maken zullen krijgen. Gekwetst worden. En soms is dat precies wat er gebeurt. Dus waarom blijven we het proberen? Waarom lopen we het risico beledigd, uitgelachen of gekwetst te worden? Waarom blijven we onszelf in situaties brengen waarin we weten dat we een ‘nee’ antwoord kunnen krijgen?

Tja, wat zou het alternatief zijn? Het alternatief zou zijn dat er helemaal niets gebeurt. 

Elk idee, elke ambitie, elke wens en elk doel dat we hebben zou wegkwijnen.

We dreven zo voort, zonder echte oriëntatie of richting. Angst zou op de eerste plaats komen. Dat zou het echt zijn leven of veel waarschijnlijker bestaan? 

Dit idee – een leven leiden in angst maar zonder het risico gekwetst en afgewezen te worden – is veel beangstigender dan het idee om in liefde en vertrouwen te leven en af ​​en toe afwijzing te accepteren, toch?

Het mooie van afwijzing en afwijzing is dat het ons laat zien dat we het hebben geprobeerd. 

Afwijzing brengt groei met zich mee

Telkens wanneer ik afwijzing ervaar – of het nu emotioneel, sociaal, romantisch of zakelijk is – probeer ik mezelf eraan te herinneren dat ik het in ieder geval heb geprobeerd. Ik nam een ​​risico. Ik durfde iets te doen. Ik brak uit mijn comfortzone. Iets nieuws geprobeerd. Ik ging nog een stap verder en overschreed mijn persoonlijke grenzen. 

Ik had veel van de keren dat ik een ‘nee’ antwoord kreeg kunnen vermijden. Evenals een heleboel pijn die met die afwijzing gepaard ging.

Maar zou ik die pijn willen inruilen voor de ervaringen, lessen en groei die voortkwamen uit die afwijzingen? Absoluut nee. Aan het einde van mijn leven wil ik niet terugkijken op een tijd waarin ik op mijn tenen rondliep om te voorkomen dat ik iets verkeerds aanraakte. Ik zou liever hier en daar de uitdagingen van het leven tegenkomen en omvallen, maar over het algemeen kom ik veel, veel verder.

Ik wil afwijzingen en afwijzingen echter niet “romantiseren”, omdat het nog steeds serieuze zaken zijn. Het doet gewoon pijn om afwijzing te ervaren, en dat is niet het geval altijd er zit iets moois in. Het herhaaldelijk ervaren van afwijzing kan ervoor zorgen dat er negatieve overtuigingen binnensluipen (bijvoorbeeld ‘Ik ben niet goed genoeg’), wat ernstige gevolgen kan hebben voor lichaam en geest.

Het gaat gewoon over leren en accepteren dat niet alles in het leven lukt. Dat niet alles voor jou bedoeld is en dat sommige dingen gewoon niet bij je passen.

Stel je eens voor...

Stel je voor dat we in een wereld zouden leven waarin iedereen bij iedereen past, iedereen van alles geniet en dezelfde talenten heeft? Kun je je een wereld voorstellen waarin we niet hoefden te zoeken en te vinden, waar we niet hoefden te durven, en waar het antwoord altijd ‘ja’ zou zijn? Waar alles waar we van zouden dromen onmiddellijk werkelijkheid zou worden? Hoe cool zou dat eigenlijk zijn? Uiteindelijk is het de zoektocht, de onzekerheid, het onbekende die alles echt interessant maakt, toch? 

Niet alles wat we verlangen is voor ons gemaakt. Net zoals niet alles wat voor ons gemaakt is, is wat we echt willen. 

Voor sommige vriendschappen, banen, partnerschappen en hobby's zijn wij niet geschikt. Maar hoe zouden we weten wat bij ons past als we het niet uitproberen? Elke afwijzing, elk ‘nee’ helpt ons op het pad te komen dat voor ons persoonlijk goed is. Om steeds meer onszelf te vinden. Om elkaar steeds beter te leren kennen. Om echt te ontdekken wat het is dat ons vervult. 

Ik probeer er steeds meer op te vertrouwen dat alles goed is zoals het komt. Dat elke afwijzing die ik ervaar juist is. Afwijzing dwingt ons om stil te staan ​​en na te denken. En dat is waar leren en groeien plaatsvindt. 

Ik probeer dankbaar te zijn voor een afwijzing

Natuurlijk vraag je jezelf soms af: wat als? Ik vraag me soms af waar ik nu zou zijn als ik toen geen afwijzingen had gekregen. Was ik het maar blijven proberen zonder angst voor afwijzing. Maar ik weet nu ook dat deze ervaringen nodig waren om te groeien. Via haar heb ik geleerd dat ‘nee’s’ erbij horen. Dat ik dankbaar kan zijn voor elke ervaring die ik heb – wat de uitkomst ook is. Dat de pogingen de moeite waard zijn en dat elke afwijzing mij laat zien dat ik het geprobeerd heb – ook al doet het soms pijn.

Wil je meer weten over de onderwerpen mindfulness, gezond eten, gezin & zwangerschap of duurzaamheid, neem dan eens een kijkje hier over.

Foto door Matteo Minoglio op Ontsplashen