Kinderen veiligheid bieden in turbulente tijden

Veiligheid - een essentieel basisgevoel voor ieder van ons als het gaat om het opbouwen van een gezonde ontwikkeling en betrouwbare relaties. In de kern is veiligheid waar ons hele leven om draait. Welke verlangens, doelen en behoeften we ook besluiten en tot in de kern onderzoeken, de geheime motivatie is het verlangen naar veiligheid. 

Maar we weten allemaal dat er momenten zijn waarop deze fundamenten wankelen, hoe hard we ook proberen dit te vermijden. Het beste alarmsysteem kan een inbraak niet 100 procent voorkomen, en de duurste levensverzekering kan geen leven redden. 

Een verbroken relatie binnen het gezin, ziekte, financiële moeilijkheden of andere uitdagende omstandigheden kunnen ons en ons gezinsleven soms doen wankelen. Het gebeurt onvermijdelijk van tijd tot tijd, niet alles is onder controle te houden – nu is het belangrijk om alle middelen aan te boren om samen goed door de crisis heen te komen. De focus ligt op onze kinderen, die we dragen en wier welzijn meestal het onderwerp is waar al onze zorgen om draaien.

Als het erop aankwam, zouden we al ons welzijn voor dat van jou geven. Nu is het belangrijk dat dit resoneert met de kinderen, dat onze liefde hen daadwerkelijk draagt ​​en vasthoudt. 

Wat kunnen wij als ouders doen om onze kinderen een gevoel van veiligheid te geven in welke crisis dan ook? Hier ontvangt u de kleine veiligheidsgids, geïdentificeerd en in de praktijk getest. 

De veiligheidsgids

1. Let op de kinderborden:
   Kinderen weten onbewust precies wat ze nodig hebben. Ze uiten dit zeker anders dan wij volwassenen mondeling zouden doen. Het is onze taak om de gedragssymptomen te interpreteren. Heeft u meer behoefte aan knuffels? Zijn ze vaak in een slecht humeur, willen ze constant eten, hebben ze een lage frustratietolerantie of maken ze veel ruzie? In een crisis is dergelijk gedrag, als het buiten de regels valt, altijd een indicatie van een diepere behoefte; zelden gaat het er echt om wie met de pop mag spelen of dat het kind echt honger heeft. Observeer het kind, verplaats jezelf in zijn/haar schoenen en luister naar je intuïtie over welke behoefte er achter het gedrag schuilt.
2. Praten, praten, praten:
   In tegenstelling tot de mening van veel mensen die ervan uitgaan dat alles buiten het bereik van de kinderen moet worden gehouden, is het vaak van groot belang dat ouders met hun kinderen gesprekken voeren – uiteraard op een kind- en leeftijdsadequate manier. Wat de uitdaging ook is, wij mensen zijn allemaal bewuste wezens en kunnen onmiskenbaar voelen wanneer er iets mis is. Als de situatie voor het kind volkomen onduidelijk is, kan het erg verwarrend overkomen. Het voelt gewoon: er klopt iets niet. Maar niemand vertelt mij wat er aan de hand is. Dit lijkt verontrustend.
   Een belangrijke opmerking hier: als we met onze kinderen praten, moeten we vanuit een positie van hoop en veiligheid komen. We maken het tastbaar voor de kinderen om te zien wat er aan de hand is, maar we laten ze niet de emoties meedragen die wij zelf doormaken. Het is onze taak om een ​​veilige haven te bieden. 
3. Beleef nog steeds mooie dingen!
   De situatie is misschien zo veeleisend dat we nauwelijks kracht hebben, maar het is het waard. Zelfs het kleinste mini-momentje van normaliteit en veiligheid kan enorm helpen en ondersteunen – niet alleen de kinderen, maar ook onszelf. Drink samen warme chocolademelk. Lekker in bed liggen en een boek lezen. Kijk samen uit het raam. Maak een korte wandeling en sta bewust stil bij alles wat het kind interesseert. Slechts een paar aandachtige minuten per dag kunnen al nuttig zijn. 
4. Blijf het kind in de ogen kijken:
   Direct contact is een verfrissing voor de ziel. Veel volwassenen hebben de neiging om in zichzelf te zinken als ze problemen hebben of om alles ongefilterd te laten gaan - maar er is een mogelijkheid om bewust verbonden te blijven met onze familieleden en vooral met de kinderen. Als je het kind recht aan blijft kijken en naar hem lacht, zal hij voelen dat mama/papa er nog is. Hij/zij is aanwezig. Cadeau. Ik ben niet de enige. Moeilijkheden in het leven horen erbij en het kind ervaart nu zo’n situatie – maar met het gevoel dat hij of zij niet alleen gelaten wordt. 
5. Last but not least: hoop!
   Aan een crisis komt altijd een einde met de juiste houding: het is belangrijk dat iedereen, zowel volwassenen als kinderen, kan voelen en geloven dat deze situatie slechts tijdelijk is. Het zal niet blijven zoals het nu is en het zal weer stoppen. Het zal weer beter worden, dat beloof ik. Als ouders echte hoop voelen en deze in de atmosfeer verspreiden, hebben de kinderen ook die positieve instelling. Afhankelijk van je leeftijd gebeurt dit proces onbewust, maar het is essentieel voor een gevoel van veiligheid en is ook een nuttig hulpmiddel voor het latere volwassen leven. 

Wil je meer weten over de onderwerpen gezin, zwangerschap, mindfulness, voeding of duurzaamheid, neem dan eens een kijkje hier over.